1. บทบาทของนักท่องเที่ยว
ถ้ามีการถามว่านักท่องเที่ยวได้อะไรจากการไปเที่ยวแต่ละครั้ง
คำตอบส่วนใหญ่ก็จะบอกว่า ได้ประสบการณ์ใหม่
ได้เห็นความสวยงาม ได้สัมผัสวิถีชีวิตที่ผิดไปจากที่เคย
พักผ่อนคลายเครียด หายเหนื่อย
ได้ความรู้ความเข้าใจในขนบธรรมเนียมประเพณีศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น
ได้เพื่อนใหม่ ได้รู้ว่าเมืองไทยก็มีสิ่งที่สวยงามไม่แพ้ที่ใด
ๆ ในโลก ได้ตระหนักว่าถึงเวลาแล้วที่จะตื่นตัวในการอนุรักษ์ให้คงอยู่ไว้ให้ลูกหลาน
นักท่องเที่ยวที่ดีควรปฏิบัติดังนี้
1.
นักท่องเที่ยวต้องเรียนรู้กฎพื้นฐานของการท่องเที่ยว
ปฏิบัติตามกฎระเบียบ และข้อบังคับ
ของแหล่งท่องเที่ยวนั้น ๆ
เช่น ห้ามถ่ายรูปในพระที่นั่งวิมานเมฆ
แต่งกายสุภาพเวลาเข้าชมวัดพระแก้ว ห้ามเด็ดดอกไม้ในอุทยานแห่งชาติ ห้ามสวมรองเท้าเข้าไปในวัด
ห้ามพกอาวุธ เรียนรู้ขนบธรรมเนียมประเพณี
อีกทั้งข้อมูลของสถานที่จะไปล่วงหน้า รู้วัตถุประสงค์ในการไปเพื่อจะได้เตรียมตัวให้พร้อม
เหมาะสม ปลอดภัย
2.
การให้ความร่วมมือในการอนุรักษ์ทางธรรมชาติและวัฒนธรรม
เช่น ไปเที่ยวทะเลไม่เก็บหอย
หิน ทราย ปะการัง
ไม่สนับสนุนซื้อสัตว์ทะเลที่หายากที่ชาวบ้านเอามาขายหรือไปเที่ยวป่า
ก็ไม่ตัดไม้ ไม่เด็ดดอกไม้
ไม่ล่าสัตว์ ไม่เก็บเอาของมาเป็นที่ระลึก ไม่ทิ้งขยะหรือทำความสกปรกในป่า เช่น
ขวดน้ำพลาสติก ควรนำภาชนะที่ไม่ก่อให้เกิดขยะเข้าไปในป่า
ถ้าจำเป็นต้องนำไป ก็ควรนำกลับออกมาด้วย (ถ้าเป็นภาชนะที่ไม่สามารถทำลาย
หรือย่อยสลายเองได้ตามธรรมชาติ) ไม่ทำให้สัตว์ตกใจเช่น
ขับรถเข้าไปหรือเล่นดนตรีที่มีเสียงดัง ระวังเรื่องไฟฟืนในการประกอบอาหารต้องดับให้สนิท
3. การปฏิบัติตามระเบียบของกลุ่มทัวร์ เชื่อฟังคำแนะนำของมัคคุเทศก์
เช่น ใส่ร่มชูชีพเวลาไปเที่ยวทางน้ำ
แต่งกายให้รัดกุม ไม่ดื่มสุราสิ่งเสพติดขณะเดินทางท่องเที่ยว
ตรงเวลา และดูแลตัวเองไม่เป็นภาระหรือรบกวนกลุ่ม
เพราะการเดินทางที่มีหมู่คนจำนวนมากต้องรักษาความสงบ ปลอดภัย รักษาเวลา และเชื่อฟังรักษากฎของกลุ่มทัวร์
ท่องเที่ยวทั่วไทย ไปอย่างมีสำนึก
2. บทบาทของเจ้าของท้องถิ่น
วัฒนธรรมของไทย คือ เป็นธรรมเนียมไทยแท้แต่โบราณ ใครมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับ แสดงว่า คนไทยมีการแสดงออกถึงความเป็นคนเมตตา
เป็นมิตร ให้การต้อนรับด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น
สมคำกล่าวที่ว่า สยามเมืองยิ้ม
เช่น ให้ที่พัก เลี้ยงข้าวปลาอาหาร แสดงการเป็นเจ้าบ้านที่ดี
1. ให้ความช่วยเหลือ เมื่อประสบอุบัติเหตุ
ประสบภัย แสดงน้ำใจ เช่น ช่วยเหลือเบื้องต้น แจ้งความกับตำรวจหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง มิใช่ ขโมยของจากผู้บาดเจ็บ
2. ช่วยอนุรักษ์มรดกศิลปวัฒนธรรม
การขายแหล่งท่องเที่ยวโดยที่ไม่มีการทนุบำรุง ไม่นาน
ก็กลายเป็นแหล่งเสื่อมโทรม นักท่องเที่ยวก็ไม่มา
ไปที่อื่น ต้องทนุบำรุงอนุรักษ์ให้คงอยู่ตราบนานเท่านาน
เช่น น้ำตกแห่งหนึ่งไม่มีการรณรงค์เรื่องการทิ้งขยะ
ปรากฎว่าขยะจากนักท่องเที่ยว และประชาชนท้องถิ่นทิ้งกันเต็ม
หน่วยราชการไม่มาเก็บขยะ ทำให้น้ำสกปรก
ต้นไม้ใหญ่ตัดทำเป็นร้านค้า ร้านอาหารล้ำเข้าไปในแนวเส้นทางน้ำตก
มีการตั้งร้านขายของเต็มข้างทางไม่มีระเบียบ ร้านขายอาหารขายแพง ไม่อร่อย สกปรก
สินค้าของที่ระลึกคุณภาพไม่ดี ห้องน้ำสกปรก
มีการก่อสร้างเช่นทางเดิน ที่นั่งพัก
บดบังธรรมชาติ ต้นน้ำลำธารมีการตัดไม้ทำลายป่า
ทำให้ในเดือนธันวาคมถึงเมษายน น้ำตกไม่มีน้ำ ผลเสียที่ตามมาประชาชนในท้องถิ่นขาดอาชีพเสริม
ขาดรายได้ ธุรกิจท่องเที่ยวล้มเหลว ปลูกจิตสำนึกในการรักษ์เห็นความสำคัญและหวงแหนทรัพยากรในท้องถิ่นรักษ์ช้าง
รักษ์ป่า
3. บริษัทนำเที่ยว (Travel Agency)
ธุรกิจบริษัทนำเที่ยวถือกำเนิดขึ้นในปี ค.ศ.1841 โดยในประเทศอังกฤษมีบริษัท
โทมัส คุก แอนด์ ชัน และในสหรัฐอเมริกามีบริษัทอเมริกันเอ็กซ์เพรส คอมปานี
โดยเริ่มแรกดำเนินกิจการเพียงจัดนำเที่ยวอย่างเดียว
ต่อมาจึงขยายขอบข่ายการบริการออกไปถึงการให้บริการด้านที่พักแรมและจำหน่ายตั๋วโดยสาร
ซึ่งเป็นข่ายงานของบริษัทนำเที่ยวในปัจจุบัน ที่ดำเนินกิจกรรม 2 ประเภทคือ
เป็นผู้จัดการนำเที่ยวและเป็นตัวแทนจำหน่ายบัตรโดยสารบัตรชมการแสดงตลอดจนสำรองที่พักแรมให้แก่ลูกค้าด้วย
ในประเทศไทยธุรกิจการท่องเที่ยวที่มีบริษัทนำเที่ยวขนาดใหญ่ที่เข้าขั้นมาตรฐานยังมีน้อย
จึงจำเป็นต้องพัฒนากิจการของบริษัทนำเที่ยวให้มีคุณภาพและปริมาณเพียงพอกับจำนวนนักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้ามาในประเทศและรองรับนักท่องเที่ยวในประเทศที่ตื่นตัวในการเที่ยวเมืองไทยอีกด้วย นอกจากจะมีเครื่องมือเครื่องใช้ที่มีประสิทธิภาพพร้อมที่จะบริการแล้ว มัคคุเทศก์ก็เป็นสิ่งสำคัญ เพราะจะเป็นผู้ที่ใกล้ชิดนักท่องเที่ยว มีหน้าที่ในการนำเที่ยวไปยังที่ต่าง ๆ แล้ว
บริษัทนำเที่ยว (Travel Agency) คือบุคคลหรือบริษัทที่มีความสามารถจัดการนำเที่ยว การขนส่ง
ที่พัก อาหาร การรับ-ส่งทั้งขาไปและขากลับ การนำสถานที่และงานอื่น ๆ
ของการเดินทางซึ่งเป็นการบริการให้แก่สาธารณชน
เช่น บริษัท นำเที่ยว จำกัด มีความชำนาญเบ็ดเสร็จทุกอย่าง
สามารถดำเนินการเองได้
นักท่องเที่ยวจะได้ประโยชน์จากบริการของบริษัทนำเที่ยว
1.ประหยัดเวลาในการติดต่อที่พักแรม
พาหนะในการเดินทางตลอดจนบัตรชมการแสดงต่าง ๆ
โดยบริษัทนำเที่ยวช่วยอำนวยความสะดวกเป็นตัวแทนจัดการให้
2.ได้รับบริการที่ดีเหมาะสมกับราคาเพราะบริษัทนำเที่ยวติดต่อคุ้นเคยกับผู้ประกอบการด้านต่าง
ๆ ทำให้สามารถเลือกบริการที่มีคุณภาพให้แก่ลูกค้าได้ดีกว่าที่ลูกค้าจะติดต่อด้วยตนเอง
3.สามารถประมาณการค่าใช้จ่ายได้ล่วงหน้า
ในทำนองเดียวกันผู้ประกอบการด้านที่พักแรม สิ่งบันเทิง
และการขนส่งก็ได้ได้รับประโยชน์จากบริษัทนำเที่ยวในด้าน
1.รู้จำนวนลูกค้าที่แน่นอน
2.สามารถปรับปรุงบริการให้เหมาะสมกับรสนิยม และความต้องการของนักท่องเที่ยว
3.มีลูกค้าเฉลี่ยตลอดปี
4. มัคคุเทศก์
ความหมายและความสำคัญ
มัคคุเทศก์
เป็นคำสมาสของคำ มคฺค (ทาง) กับ อุทฺเทศก (ผู้ชี้นำ) แปลตามศัพท์ ว่า ผู้นำทาง
ใช้หมายถึง ผู้ทำหน้าที่นำเที่ยวแก่นักท่องเที่ยวในประเทศและต่างประเทศ
ตรงกับคำภาษาอังกฤษว่า guide,tourist guide,courier หรือ tour leaderโดยปกติ คำว่า guide หรือ tourist guide ใช้หมายถึงมัคคุเทศก์ที่ทำหน้าที่ชมสถานที่ต่าง
ๆ ส่วน courier
และ tour leader ใช้กับมัคคุเทศก์ที่คอยอำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวในด้านการนำเที่ยว
การพักแรม และการเดินทาง ปัจจุบันคำทั้งสี่ใช้แทนกันได้ เนื่องจาก
มัคคุเทศก์ในปัจจุบันทำหน้าที่เป็นทั้งผู้นำเที่ยวและผู้อำนวยความสะดวกแก่นักท่องเที่ยวด้านการพักแรม
อาหาร และ
การเดินทางด้วย
จุลสารประชาสัมพันธ์สมาคมมัคคุเทศก์อาชีพ (2531 : 3) “ ได้กล่าวถึงความสำคัญของมัคคุเทศก์ไว้ว่า “ มัคคุเทศก์เป็นผู้มีความสำคัญในด้านอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวไม่น้อยกว่าบุคลากรอื่น
ๆ เนื่องจากเป็นผู้ที่คอยอำนวยความสะดวกให้แก่นักท่องเที่ยว ตลอดจนคอยชี้แนะ
อธิบายสิ่งต่าง ๆ ให้
นักท่องเที่ยวทราบ ตามธรรมดานักท่องเที่ยวย่อมเป็นคนแปลกหน้าในท้องถิ่น
ไม่คุ้นเคยถึงสถานที่และผู้คน ตลอดจนขนบธรรมเนียมประเพณีต่างๆ ถ้าหากนักท่องเที่ยวไปชมสถานที่ตามลำพัง โดยไม่มีมัคคุเทศก์คอยช่วยเหลือ ย่อมเกิดความยากลำบากหรือได้รับประโยชน์จากการท่องเที่ยวไม่คุ้มกับเวลาและเงินทองที่เสียไป
ฉะนั้น นักท่องเที่ยวจึงต้องการมัคคุเทศก์เป็นผู้นำทางให้
ยิ่งเป็นการเดินทางที่ต่างถิ่นมากเท่าใด
ความจำเป็นในการต้องการมัคคุเทศก์ก็ยิ่งจะมากขึ้น ” ทั้งนี้เพราะการมีมัคคุเทศก์จะช่วย
นักท่องเที่ยว ดังนี้
1. ท่องเที่ยวได้ทั่วถึงมากกว่า ไม่ละเลยสิ่งที่สำคัญ ๆ
2. เข้าใจเรื่องราว ความเป็นมา ประวัติศาสตร์ และพงศาวดารได้ถูกต้องมากว่า
3. คำนวณระยะเวลาที่จะใช้ในการท่องเที่ยวได้แน่นอนกว่า
4.
ได้รับความสะดวกสบายและท่องเที่ยวด้วยความปลอดภัยมากกว่า
5. ได้รับความรู้ ความสนุกสนาน และความเพลิดเพลินในการท่องเที่ยวมากกว่า
6. ประหยัดงบประมาณการท่องเที่ยวได้มากกว่า
7. ไม่ต้องผจญภัยกับปัญหาต่าง ๆ เช่น การสื่อสารทำความเข้าใจ
การติดต่อเพื่อเข้าชมสถานที่ต่าง ๆ และการเลือกใช่ยานพาหนะ เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น